Dördüncü Mektup Şiiri - Yorumlar

Aşkım…

Ellerime tutunan ellerin ne güzel? Ellerine takıldı gözlerim. Ellerinde ışıklar var. İnce ve uzun parmaklarında geziniyor. Geziniyor yüreğim o okşayan yumuşacık ve sımsıcak ellerinde. Yüreğimi işaret ediyor ellerin tut diyor beni ve sakın bırakma bir daha. Ağlıyorum ve öpüyorum ellerini yüreğimi kucakladığı için.

Öksüz değilim artık. Ve şimdi karanlık yalnız geceler biraz daha tatlı, sırnaşık. Sevdiğim gibi kalabalık. Sevdam gibi mini, mini sırnaşık. Çözülemeyen bir sarmaşık. İçimden çekme ellerini. Birden bire çekme. İzlerini taşıyamam sonra. İzleri ellerinden de ağır yalnızlığın.

Bu bencillik diyeceksin belki, fanatik, çocuksu bir benicillik. Ama ben ellerin olmadan yapamam. Ellerin olmadan yüreğimle hiçbir yere tutunamam. Biliyorum sen hayır desende yardımsever ve cömerttir ellerin. Yüreğim aradıkça ve sordukça yanındadır her zaman.