Dördüncü İblis Şiiri - Küçük İskender

Açıp baktım o mezara, yaradan kabuğunu
sıyırır gibi; gözleri: katılaşmış cerahat, çö-
zülüp eridi ilk sunuşumda daha; takip edilmiş
kemiklerde kırılmış bir ağzın trafik kazası,
tutup eteğinden fırtınanın, homurdanarak sa-
raydan kaçan.
Buzunllardan beri kapanmadı onun uçurumu,
örtsem de üzerini kavlarla, bıraktıklarında o
artık derileri yatağa, nehrin dönüp dolaşıp
kendi kaynağına kavuştuğu yere, balıkların tek
sıra karaya çıktıkları anda.

Ah kimya ah kimya. nasıl zor ayrılırsa
oksijen hidrojenden suda, ya da, nasıl imkan-
sızsa alüminyumun birleşmesi kobaltla; hatır-
la beni sen ey ölümlü nympha! tutup eteğinden
bir içakıntının, homurdanarak denizlerden ka-
çan.

Randevusuna gelmeyen eş
nuhun gemisindeki.
mülayim tayfuna peşkeş
çeken, ruhuma girişteki
mıknatıslı seki; ay oyalar
çocuklar ev kozalarında büyürken,

rüyalarımla yokluğun
boşlukta bir liken,