Dördüncü Bahar Şiiri - İsa İnce

Üç bahar geçti
Bir kaç kırık düş
Yarım kalmış bir şehirde
Eski bir intikam meselesi
Söylenemeyen bir sevda
Anlatılamayan hayal kırıklıkları
Bir bahar daha geçmeden
Gelircesine bir beklenti

Dinleyipte duymayan kulaklar var
Hala başka baharlarda yaşayanlar.

Üç bahar geçti
Gözlerinde kaybolduğum
Yokluğunda bile sana tutunduğum
Anlamazdın anlatsaydım
Gül izinin kokusunda huzur bulduğum
Üç bahar geçti
Şimdi dördündeyim bu çocukluğun...

Bir pazar çıkışında yakalandım hastalığına
O günden beri yatalak zaten bu dünyam
Zaman korkutuyor başka tenlerde kayboluşunla
Konuşamıyorum anla, cevap veremiyorum bakışına

Hep dört dörtlük yazamadım seni
Bazen kuş oldun sen, özgürce uçtun
Bazen de, ipini tutamadığım uçurtma
Belki yazamamıştım ama okumuştum

Susuyorum, susmak bu geceyi ayınlatır mı
Üşüyorum, ancak konuşmak içimi ısıtırdı
Gri gökyüzünü maviye boyamanı isterdim
Bir de sen isteyince her şeyi yapabilmek

Üç bahar geçti
Hala aynı sokakta bekliyor düşlerim
Hizaya getiremedim gençliğimi
Gülümseyen resimlerine üfledim
Dördüncü bahar gelmez mi şimdi
Her bahar, üşümek çaresizliğim

Anlatamam sana anla
Gözümün içine bakmazsın bir daha
Kaçarsın konusu sen olan her davadan
Ben kararı verilmiş bir mahkum
Sen, çözemediğim kör düğümsün

Üç bahar geçti,
Şimdi dördündeyim yokluğunun.