Dallara düşen yoğun taşlar misali düşmekte yıldızlar.
Neredeyse yıldızsız olduğundan, göğün karanlığından
Daha karanlıktır ağaç gövdelerinin silüetleri.
Bir kuyudur koru. Sessizce düşer yıldızlar.
İri görünürler, gene de düşerler, ve hiçbir boşluk görünmez.
Düştükleri yerlere ateş de göndermezler
Veya endişe veya kaygı da.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta