baharda yarpağa hal düşen kimi
düştü saçlarıma, den dora dora...
üreğim köğreldi, süt pişen kimi
yandım usul usul men dora dora....
kayboldun aniden yittin bir vakit,
ürekten sevmeğe eyledim ahit,
o günner ölmüştüm hazırdı lahit,
aklıma düşürdün, sen dora dora...
kurudu bet-benzim döndüm yarpağa,
desdursuz girilmez dost olan bağa,
dermen içtim, döktüm; dem dem bardağa,
içime çil saldı, çen dora dora...
Sustukça, derdimi deşme sen Allah,
öyle bil-ki içim dışım dolu ah,
ne gecem geceydi, ne günüm sabah
üzüldü yıprandı, ten dora dora...
Dora: bir şeyin zirvesi. 4 aralık 2017
Gürsoy SolmazKayıt Tarihi : 18.3.2021 23:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürsoy Solmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/18/dora-dora-azerbaycan-agziyla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!