Dooktur Baa Şiiri - Bekir Alim

TOHTUR BAA

Ne zaman uyansam uykudan erken
Karnım zil çalıyor gene tohtur ba
Dizim tutmaz olur kalkayim derken
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Sabah işe bir iştahla başlarım
Her öğüne on yumurta haşlarım
Böbreğimde oynar oldu taşlarım
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Bağdaş kurup oturrum yavaş yavaş
Zeytin,ekmek,peynir sekiz on lavaş
Görenler zanneder açlıkla savaş
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Tuzsuz yağı sürüp dürüm yapınca
Şekeri süt ile bala katınca
Hele birde lokmaları tadınca
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Kuşluk vakti bir tencere hıngeli
Çay varısa dinlememki engeli
Su içerim olsun diye dengeli
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Öğle olur gözüm düşer sofraya
Ne var ne yok diye bakarım güya
Gözlerim uykuda sanki bir rüya
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Akşam olmaz bekle saatler geçe
Bir kuzu beş tavuk birden yeyince
On ekmeği bitiririm ilk önce
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Yastı vakti gün zifire boyanır
Mümkünmü ki uykum kaçar uyanır
Gece olur gürültüler çoğalır
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Neden benim bahtım böyle yazıldı
Vücudumda şekil şima bozuldu
Tüm kazancım birkaç günde toz oldu
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Hiç olmadı sofralardan kaçtığım
Doymak nedir dinmiyor ki açlığım
Tüketiyom cebimdeki harçlığım
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Nedir benim halım bilmem nic’olur
Bir çare bul sonra vakit geç olur
Bu gidişle hayat bir gün felç olur
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Aysun derki gözümün feri söndü
Reyhan’la Züleyha pideyle döndü
Serkan,Yunus,Apo lokmayı böldü
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Onları görünce iştahım artar
İbre Yüze çıktı tartmıyor kantar
Daha saymadık var bunlarda ne var
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Et kemik kalmasın bir bedende baş
Ertesi gün tekrar başlar bir savaş
Der ALİM hep böyle geldi geçti yaş
Yiyom yiyom doymuyomki tohtur ba

Şiir: Bekir ALİM-Sitemkâr ÂŞIK
14 Ocak 2015