Dönüyorum yalnız bir hayatta…
Rüzgârgülü oldum ben,
Dokunan her rüzgârda,
Dönüyor başım…
Öyle üşüyorum ki;
Buz tutuyor canımın ruhu…
Sevgim titriyor,
Tenimin yamaçlarında, çok soğuk…
…Gözlerim,
Sabit anlamsız bakıyor,
Ellerimde bir telaş,
Kanıyor avuçlarım…
Eriyor duygularım,
Bir volkana düşmüş umutlarım,
Karanlık zemheri bir gün,
Dalgalar üşüyor,
Sahile düşünce…
Ağaçların dalları, hırpalanmış,
Sevgi yoksunu hırkasında,
…can çekişiyor,
Yollar çamurlu,
Geçit vermiyor çukurlar…
Buğula camlarda,
Görünmez hayaller kuruyorum,
Hayat bugünde dokunmuyor yaşama,
Günler geçiyor yokluğunun,
Kilitli kapısında…
Seven yok sevgiyi, taşıyan yok…
Rüzgârgülü oldum ben…
Dönüyorum yalnız bir hayatta…
Oktay ÇEKAL
11.05.2012-20.53
Kayıt Tarihi : 20.5.2012 04:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/20/donuyorum-yalniz-bir-hayatta.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!