balıklarla birlikte yakalanmışım martılara,
takılı kalmışım ellerimden
balıkçı ağlarına
ve
etim kanamış,
sevgiliye koparılan
her gül dalında.
koşar olmuşum rüzgârlarla,
karlar düşüşüm olmuş
topraklara ve
saçlarını okşamışım bilmeden
yaban fırtınalarının,
gözlerim acıya acıya...
uyanamamış gecelerin zifiri, koynumda.
kaybolmuşum yatağında nehirlerinin ve
nefes nefes yanmışım yıldırımlarında...
gözlerinin güvertelerinde,
kaldırmışım kirpiklerimi,
fora..!
gemisiz yürümüşüm ufka...
artık önemi yok...
sen aşkı bilmiyorsun nasılsa.
git gidebildiğin kadar yakınıma,
gel gelebildiğin kadar uzağıma.
aşkın ebcedi
yanmaktır be sevgili.
küllerimi topladım,
dönüyorum
bana...
Kayıt Tarihi : 9.4.2010 02:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!