Donuyorum Şiiri - Nursen Ateş

bembeyaz bir tül gibi sarmış,
yağan kar,
her yanı...
anılar, acıya dönüşmüş
acılar,
gözyaşına,
dökülüyor kirpiklerimden,
yakıyor buzları..

dostlarım,
veya,
dost saydıklarım,
neredesiniz,
neden yoksunuz yanımda.
hem de,
en çok ihtiyacım olduğu anda...
sonra,
akılma geliyor unutulmuşluğum,
yorgun bedenimi,
zor taşıyor,
ağırlaşan ayaklarım,
ve,
biraz daha donuyorum
yalnızlığımın ayazında...

kozyatağı 2003