Gece öğlesine karanlık ve soğuk ki
Yalnızlık içerisinde donuyor yüreğim
Ayazlarda kalmış gibi yıldızlarım
Mehtabın üzerine gölgeler düşmüş
Buz tutmuş bu yüreğim üşüyor.
Hep canımı acıtıyor uzayıp giden hüzünler
Kimsesizliği sarıyor boynu bükük bakışlar
Kurtulmaya çalışsamda kar fırtınalarından
Gönlümün derinlerinde üşüyorum soğuk var
Gözlerim karadır bu bahtın sen niye ağlasın
Sonu gelmeyen bir yola düşmüşüm
Elimden bir tutanım neden olmasın
Yalnızlık içinde donuyor bu yüreğim
Kayıt Tarihi : 7.11.2008 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)