Dönüyor Gardaş Şiiri - Ziya Yapar

DÖNÜYOR GARDAŞ

Ağardı saç sakal artık yaşlandım
Yolun sonu görünüyor be gardaş
Her günümü nakış nakış işledim
Tersine düzüne gidiyor gardaş.

Kalmışım gurbette sıladan uzak
Felek kurmuş bana bin türlü tuzak
Yama vurdum dikiş tutmuyor kazak
İlkbaharım güze gidiyor gardaş.

Yorgunum dizlerde kalmadı takat
Eridim bol gelir giydiğim ceket
Öldürücek beni bu zalım gurbet
Dertli derdi söze döküyor gardaş

Anlatırım anlayan yok halimden
Bülbül figan eder Gül'ün dalından
Ben tad alamadım dünya balından
Yüküm ağır dize çöküyor gardaş

Biz göçmeniz dünya denen gurbette
Derdi misafir eyleriz bedende
Gün gelip dünyadan göçüp gidende
Orda ruhun öze dönüyor gardaş

Yapar oğlu yaş dökülür gözümden
Yaprağım sarardı düşer dalımdan
Korkum yoktur valah billah ölümden
Eksik amel köze dönüyor gardaş..... Zi-Ya