DÖNÜŞÜR
Ezgili her sözün, nağmesi duvak,
Keder’in çizdiği, gölgeli yanak,
Yaşanan çileye, dön de bir bak,
Gönül’e düşünce, kor’a dönüşür.
Ufukta beliren, sevda boyası,
Yürekten seslenen, sevginin hası,
Aşkın karıldığı, gönüller tası,
İçin için yanar, kor’a dönüşür.
Gurubun kızıla, döndüğü yerde,
Gölgenin sulara indiği yerde,
Güneşin al ata, bindiği yerde,
Ufuklar tutuşur, kor’a dönüşür.
Yıllar bedenleri, yorduğu zaman,
Azrail okunu, vurduğu zaman,
Atıp duran kalpler, durduğu zaman,
Ateş düşen ocak, kor’a dönüşür.
Ali Gözütok
29. EYLÜL 2011
Kayıt Tarihi : 19.10.2011 11:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Gözütok1](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/19/donusur-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!