Akşam karanlığıydı
yağmur yağıyordu şehrin üstüne
sokaklar kararmıştı
sus pus olmuştum
dönüşünü bekliyordum kazıklı yolda
gözlüklerim ıslanmıştı
ellerim üşüyordu - kalbim üşüyordu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İnatla beklense bile .... kim dönebilmiş ki dönülmez yerden
Gayet hoş ve akıcı bir üslubunuz var kutlarım.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta