Yoktun,
Yoktum,
Yoktuk.
Sen vardın,
Ben vardım,
Biz yoktuk.
Gel dedim,
Geldin.
Sen varsın,
Ben varım,
Biz varız.
Biz ait olduğumuz yerde,
Bizdeyiz.
Mutluyum,
Mutluluğun mutluluğum,
Mutlu ol.
Sen bende sönmez bir ateş,
Dinmez bir yağmur,
Yanmaz bir orman,
Sonsuz bir ummansın.
Sönme,
Dinme,
Yanma.
Hep böyle kal.
Ve bunun içindir ki sana,
Giderken;
Güle güle dememiş,
Döneceksin diye yollarına bakmıştım.
Geldin;
Hoş geldin.
Öyleyse bir daha gitme…
Kayıt Tarihi : 5.2.2011 23:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Abut](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/05/donusune-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!