Dönüşün Takvimlerde Yer Almıyor

Gönlüme söz geçiremiyorum
En olmadık zamanlarda özlediği oluyor seni
Gülümsemeler dolu eski pozlara
Hüzünler asıyorum.
Bahar şenliklerinde kartopu oynuyor çocuklar
Toprağın beklediği yağmur
Betona düşme gayretinde
Aklımın aldığı ama
Bulamadığı her yerdesin
Kapısını çalmadığın dünya kalmadı
Hangi dünyada nasıl bir imtihandasın?

Küstün mü sorusuna gelince
Gücendirecek kadar kabahatim olmadı lakin
Özletecek kadar uzun kaldın orada.

Hangi yaşımda tamamlarsın beni
Kaç şafak saymam lazım daha
Nasıl bir ceza kesilmiş bana.
Hangi yanım yokluğundan sebep çürüsün
Kaç dalım sayısız yerinden kırılsın
Daha uzattığın kaç gül elimde kala kalsın.

Bak gecenin kaçı olmuş hatta sabahın başı
Özlemekten fırsat bulup bakamadım saatime
Ele gelmedi kalem beyaz olmadı kâğıt
Biraz da yorgunundum yazamadım iki satır
Ayrılığın kaçıncı günü çizemedim duvara
Kavuşmanın ne olduğunu soruyorsan
Bir sana sarılınca anlatmış olurum bir sana.
Takvimlere inancımın bittiği bir dönemdeyim
Sürekli başa saran ama sonunda seninle olmadığın bir film hayatım…

Bak aynı anda her şarkıda nasıl da hücum ediyor hasretin
Bana oturup özlemek düşüyor seni
Arada bir canımdan vazgeçesimim geliyor
Seni hatırlatmaya ne varsa
Hepsine birden düşman kesiliyorum.

Öyle sen gelince aklıma bulutlar gidiyor, yağmur dinliyor
Toprağın sen gibi kokmasına geliyor sıra
Her şeyin vakti geliyor da
Dönüşün takvimlerde yer almıyor kadınım.