Dönüşün Paranoyak Tablosu

Atilla Güler
465

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Dönüşün Paranoyak Tablosu

'bir daha gidilmeyecek kadar acı verdikçe içime
gidilen yol
devam edecek sırdaşım olmaya
dönüşlerde yaşanan sancılar'

tutmadım hesabını
mideme inen yumrukların
beklenen varışımda

neştere vurduğun yüreğimden
sıçrayan kanın tadı
bilirim...hâlâ damağında

sayarak dakikaları
alınan yolların sonsuzluğuna bağlanmıştı güneş
…ölü bir bebek geldi dünyaya
…susun…ağlamayın

başlayıp bitmesi gibi nisan yağmurlarının
erken söndü ateş yürekte
üşüyen inlemeler yankılandı
sensiz bomboş içimde

şizofren bir gece yarısı kaçışında
yakaladı boğazımdan kabuslar
ne çok sessizlik atılıyor üstüme
ve haykırıyor yalnızlığımı durmaksızın

ne çok yağıyor yağmur
varmadan farkına
gözlerimden ipince…sicim gibi
ne kadar ıslak
ve ne çok çamurlu
karanlık yüzü sokakların

kayboluyor gittikçe
prangaların pasına kazıdığım isim
ne kadar zor yol almak
bakmadan ardıma
takipteyken gölgen ruhumu

rutubet yüklü bir yürekte
sahipsiz unuttun yüreğini
söyle…neden hiç denk gelmedi anılar
sevi dolu dönüşlere

“…”

nikotin kokulu parmaklarımda
sarı bir uykusuzluğun izleri
geziniyor hayallerim
odama sinen kokusunda kimsesizliğin

savruluyor uzaklara arta kalan küller
yangın yeri artık talan
bilinmez diyarlarda
kim bıkmadan adımı bağıran

travma sonrası yorgunluğun sırtına binen umudum
kayboluyor yavaş yavaş
koştukça zaman peşimden
kararıyor gözlerim
ben kimim…nerdeyim

gelmedi mi kurban edilme vakti
ayağıma dolanan
kahrolası belirsizliğin

geriye kalan bitimsiz dualardan
bomboş avuçlarımda
sancısı yakan ayazın
hâlâ kayıplarda senden yana dileklerim

lisan bilmeyen dillerde söylendi
sana yazılmış şarkılarım
okunmayan bir şiirde
görülmeyen bir mısra oldu sevda
suskun bir sözde çağladı kanayan yaralarım

ayrılmaz şimdi peşimden
uğruna harcanan her an
ve hesap sorar benden
sorguları boynumda yağlı urgan

kaçma vakti çağırıyor dönüş yolunda
artık olmaz dönüşü alınan bu yolların
ruhumda onulmaz çığlığı
isyan eden yaralı yüreğin
asla tükenmez sancısı
gidip de varılamayan umutların

kim bekler
dönüşün dönüşünde beni
yolun sonundaki güneş
beni yeniden sever mi

ardımdan beni çağıran kim
kim bu beni takip eden…kim

peki ya aynadaki bu yorgun yüz kimin

31.07.2006

Atilla Güler
Kayıt Tarihi : 1.8.2006 16:03:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Nilgün Tezel
    Nilgün Tezel

    harika bir şiir tebrik ederim sizi.
    NİLGÜN/BURSA

    Cevap Yaz
  • Suat Seymen
    Suat Seymen

    şiir okudum dost kutlarım seni...

    Cevap Yaz
  • Sevim Erdoğan Tezel
    Sevim Erdoğan Tezel

    ŞİİR..

    Ki baştan sona her satırı kocaman birer ŞİİR.

    Ben bu şiiri (ç)aldım hocam
    bu benim.

    İzninizle :))

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)

Atilla Güler