Dönüşün Olmamalı
Ben seni KIRŞEHİR’de bıraktım
Dönüşün olmamalı geriye.
Arama gelme kapıma yollarımız,
Kesişmez bir daha. O gün,
Gülsüz Kırşehir’in öksüz adamını,
Bir daha çıkarmamak üzere,
Gömdüm toprağa baş ucunda,
Bir taş ki, o taşta yazar,
Bir aklı evveldi bu şiirin yazarı.
Güvendiği dağlara kar yağdı.
O yazar sustu Yüreği susmadı.
Ağladı, ağladı, ağladı……..
PRENSE’e…____________________
Bu son şiirim prenses sana.
Dükkan kapandı kepenkler,
indirildi.
17-08-2007-Cuma
Tuğrul Ahmet PEKEL
Kayıt Tarihi : 17.8.2007 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!