Dönüşümsüz Çöplüğe Şiiri - Nebi Ünler

.....
“Deniz aynandır senin...”
Kelamı kalıvermiş aklımda
Gönüllü talibiyim gönlünde ki kese’nin
İniş, yokuş, sarp yada bir otoban saklımda
Hasretindeyim düş de dahi, çok gördüğün busenin
Erim erim erimek fermanın var yasaklım da...
.....
Gene beyhude beklemişim
Nisan yağmurlarını... Sensiz ıslandım
Yasaklı sokaklar da bir başıma teklemişim,
Bir türlü anlayamıyorum, niçin yasaklandım
Adın, ve bütün “BİZ”li anıları ömrüme eklemişim
Son sözün yok mu? Duyalı beri, bir tek kendime saklandım...
.....
Yılgın Yağmur’u gösteren bütün aynaları hayalimde kırdım
Artık yıldım, kendimden yıldım... O denizler yok artık...
Sen bilmem nerelerde, kimlerlesin? Sesiz sessiz hıçkırdım
İstesem de kesemem gayrı yolunu... Demeyeceksin çattık!!!
.....
Ey samanyolu’nun en yalancısı, ne kapılar kapattık
Ne beni göreceksin, ne yazdıklarımı okuyacaksın korkma,
BİZ’den beni söke söke çıkartıp, dönüşümsüz çöplüğe attık!!!
.....
Dedeoğlu Aşiyansız, 21.04.21 - 00.46 Y.Y.