Dönüşüm Olur Mu? Şiiri - Doğukan Özdemir

Varmak istiyorum gönlüne giden kapıya
Hunharca ardından koşuyorum
Sığınmak istiyorum senli yarınlara
Bugünüm tutuyor ellerimi, gelemiyorum.

Göçmen kuşlar söylüyor şarkımızı
Senden ayrı, bir başıma dinliyorum
Dayadım yüreğime yalnızlığımı
Ev yaptım, omuzlarımda taşıyorum.

Hançer saplanmış yaralı kalbime
Acılar içinde kıvranıyorum
Yüreğim gerek duymaz teselliye
Yoklukla hayat buluyorum.

Yarınlarıma sesleniyorum yalnızlığımla
Dizlerimin üstüne çöküp huzur diliyorum
Yağmurdan sonra açan gökkuşağına
Tesellisi olmayan ümitlerimi bağlıyorum.

Cennet vaat edilse de köhne yaşamımda
Elimin tersiyle itiyorum
Cenneti aramıyorum yanımda
Bir tek seni, seni arıyorum.

Gecenin ürperten soğuğu peşimde
Vücudumu sarmanı, kurtarmanı bekliyorum
Bakmak istiyorum sana aşk dolu gözlerle
İzin vermiyor bana sevgisizliğin, bakamıyorum.

Zor geliyor nefes almak artık bana
Bu diyardan çekip gidiyorum
Son bir şiiri yazıyorum sana
Dönüşüm olur mu, bilemiyorum...