Dönüşüm/ler Şiiri - Necdet Arslan

ilkin boyalı olurdu ellerin parmakların
birkaç saat sonra
kendi rengine dönüşmek için silinir senleşirdi

o ellerinle çıkagelirdin
sonra mutfağa girip kahve kaynatırdın
fincanlar sen kokardı
öptüğün an durgun göl yüzleri gibi
titrerdi her yerim

ilkin tedirgin biraz utangaç
neden sonra dalında durmayan taze gül olurdun
bambaşka bir iklimi aralayan
gözlerin sözlerin dokunmaların
bütün kaygılarımı anlamsız kılardı

bahar yelleri gibi delişmenleşip
katıştıkça birbirimize
sözümüz özümüz aktıkça birbirine
ve tekleştikçe haylazlaşan bir sevgili olup
kurulurdun gönül evime…

artık ,süt kokardı ellerin parmakların
birkaç saat geçti geçecekken
polen rengine dönüşmek için silinir
kızararak senleşirdi tenim…
.