vakitsiz yağmalanmış takvimin koynunda
sabır eğiriyor ağrısıyla ürperen
fırtına eliyor kendisine
ceza makbuzuyla gezer
arka cebinde hayat
yıkık bir mendirekte kundaklanır
sonsuzdan medet uman ayak
köklü köksüz değişim yeterli değil
nedir zehrin ucunda çetele tutmak
devretmek
sıradan bir çığlığı sessiz kıyılara?
yağmayı göğüsleyendir korkusuz akrep!
“…şiirden
bana kalan,
o hiçliği tükenmez gizin…”*
yaşamı fısıldayan dönüşüm
ateşe dair bu limanda
şiir cehenneme yürüyor doludizgin
(*) Guiseppe Ungaretti
(Eklenme tarihi: 23 Temmuz 2009)
(ZERENZE - Likurga Susları, HAYAL Yay., Haziran 2009, Şiir Dizisi 28, Sayfa 68)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 23.7.2009 11:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yazı insanın hep içinde sıcacık
TÜM YORUMLAR (2)