Dönüşüm Şiiri - Akif Tütüncü

Ağaçlar cenaze merasimine hazırlanıyor, Sitem döküyor yapraklar
Gülümseme iki mevsim arası yoldaş, demirden ağır
Beklerken esti kırık bedenim rüzgâra karşı, yağmur yağmur dökülüyorum
Bilmem ki, hangi karanlıkta akıyorum acı bir omuza doğru

Kara delik, yanan yanlarımızın çekim duygusu,
Yüzlerde ki tomurcuk çizgilerin mili
Anlatamadığım kelimeler örseleniyor çamurda
Çizgiler çiçek açıyor
Penceremde bir ölümün sesi esiyor
Çocukluğumda kaybettiğim ben
Benden giden ben
Kırık bir sandala dönüşüyor
Boğuluyorum dönüşümün girdabında