Okyanusun dönüşüp kanallara
Sokuluşu gibi Amsterdam sokaklarına
Sanki sinirleri, damarları, iskeleti gibi
Her metrekaresinden Amsterdam’ı kavramaya.
Amsterdam'ı kendine bir beden yapıp, ebediyen kalmaya
Dönüşüyorsun ya sen de, yaşadığım her an’a
Varlığımı her milimetre karesinden kavramaya
Duyularımdan, düşüncelerimden bağlamaya
Soluduğum havaya, bastığım sokağa, yağmura, pusa
Ve baktığım tüm kadınlarda karşılıksız, kırgın bir bakışa.
Dönüşüyorsun bazen nefret, bazen aşka
Kanala dalan bir martıya, suya, ağaca
Bazen cehennem azabında bir zulme
Ve bazen korkunç bir katliama
Hakimisin sanki zamanın Amsterdam’da
13.01.2005 Amsterdam
'Amsterdam Şiir Gibi Şehir'den
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 12:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazmi Öner](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/16/donusum-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!