Dönüşü yokmuş Şiiri - Ahmet Ekici

Ömür bir su gibi akıp ta gitmiş
Geç vardım farkına dönüşü yokmuş
Ne zaman yaşadım ne zaman bitmiş
Geç vardım farkına dönüşü yokmuş

Ne lüle saçların ne keman kaşın
Sefalı günlerin çileli başın
Dostların ahbap’ın ve de kardeşin
Geç vardım farkına dönüşü yokmuş

Yaz gelir diyerek katlandım kışa
Doğruyla beslendim tutuldum taşa
Gözlerim kapalı düştüm ateşe
Geç vardım farkına dönüşü yokmuş

Yanıldım yakıldım maşa olmadım
Kendi gönlüme de paşa olmadım
Olmak gerekirmiş köşe olmadım
Geç vardım farkına dönüşü yokmuş

Kalmadı eyvahın vahın zamanı
Kader ağır bastı vermez amanı
Her şeyi isterken Ahmet’ in canı
Geç vardım farkına dönüşü yokmuş