Dönüşü yok biliyorum…
Gözlerimin yaşlı bakışlarında gördüm,
Ruhumun acı çektiğini ve boğulduğunu,
Uçamıyordum bir kuş gibi, sonsuz diyarlara,
Kaybedemiyordum, görünmezlikte varlığımı,
Hep ortada kalmış, bir bedenle yalnızlıklar da…
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta