Sen,
kalbimizin katmerinde
dilimizde adın
nefes kadar yakınımızdasın.
Yüreğinin
toprak olmasını dahi beklemeden
esip geçecek rüzgar
bir anı gibi alıp götürecek ürpertini.
Toprakta tadarak ölümsüzlüğü
yaşayacaksın.
Çok değil
ilkyazda
tutunup selvi ağaçlarının köklerinden
dallarında yaprak olacaksın.
Dönüşü var,
dönüşü var bu yolculuğun.
Kayıt Tarihi : 2.5.2008 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!