Dönüşü Olmayan Veda… Şiiri - Mehmet Macit

bir kız gördüm otogarda,
kalabalık arasında.
buğulanmış gözleri,
mahzun,
üzgün halleri.
el sallıyor korkar gibi.
giden,
gönülden biridir,
besbelli.
ya aileden biri,
belki de bir sevgili.
bakışları umutsuz,
görünüşü çok mutsuz,
hüzün çökmüş çehresine.
ha ağladı,
ha ağlayacak.
sarılırken libasına,
bakmaz olur arkasına.

dibe vurur duygularım,
taş kesilir her yanım.
yaşarım o an geçmişten bir zamanı,
dönüşü olmayan sonsuz vedayı.
dolaşır dilime hasret türküsü,
kanatır kalbimi bir aşk öyküsü.
yılların öncesinde bir akşamın vaktiydi,
o vakit ki,
bir ayrılık aktiydi.
umutsuzca gözlerine bakmıştım,
ömrümün kalanını hasretiyle yakmıştım.

aşk:
silinmez hiç yürekten o doyumsuz hazzın tadı,
tarifsiz bir tutkunun kalbe kazınmış adı.

aşk:
hasret yazdı kaderime,
değer miydi çilesine?

Mehmet Macit
Dikili/İzmir
20.11.2016