Dönüşü Olmayan Tek Yön Biletim Ve Ben

Ey sevgili, nedensiz miydi? tüm karşı çıkışlarım
yanlış mıydı? kullandığım kelimeler
aradığım,meçhul bir adres miydi? yoksa
papatya falları damı hep yalancıydılar? onun gibi
oysa,oysa annem uyarmıştı yıllar önce
-‘hazır olmadan bilmediğin yola çıkma sakın,
Sıcak esen yele aldanma
Göğsünü iyice kapa,
Ardından kara yeller gelir çarpar
Koşarak çıkma tepesini görmediğin dağlara,
Önüne çıkan taşlara dikkat et, yuvarlanarak Düşersin kızım” diye demişti
“sessiz ve dingin nehirlerde kulaç atma..’
Boğulursun,
Hele ki hiç bilmediğin denizlerde sakın ola ki dalma,
Vurgun yersin..! ” diye eklemişti…
Gülmüştüm dinlerken mâsumca
Şimdi anlıyorum anacığımın neden bunları bana anlattığını
Evet
Karayeller göğsümü deldi
Uçmayı beklerken zirvede kartallar gibi kanadım kırıldı
Yemyeşil nehirler kan gölü oldu
Ve
Bilmediğim denizde dalarken ise,alabora…
Şimdi
Gökyüzü balon kalplerle dolmuş
Yükseldikçe balonların ya havası kaçıyor,
Yada patlıyorlar tek tek
Tüm vefasızlar toplanmış kayıplar pazarında
Tezgâhlarda dizili sahte kimlikler ve sevgiler
Cebimde şangırdayan sadece sevdamın sesi
Valizimde üst üste katlanmış hayallerim
Elimde ise, gözpınarlarımdan doldurduğum su
Düşüyorum tek başıma
Yıldızlara açılan sokaklarda
“olmadı” diyor bir ses ardımdan
“boşa kanlı kürek çekme artık,
Deniz ve okyanuslarla iki yakası i bir araya gelemeyecek bir nehirsin sen”
Duyuyorum,anlıyorum
Ama konuşamıyorum…
Ağıtlar birikiyor gözlerimin kapısına
Açmıyorum inatla,bekliyorum gitmelerini
Kaç gözyaşı diriltir ki
Artık kuruyan bu sevdayı…
Gidiyorum, dönüşü olmayan tek yön biletime bakarak
Korkaklara emanet bıraktığım cesaretimi almadan
Çıkıyorum yola…(ş.y)