Çekip gittiğin yarınlarda eksik yaşadığımız tüm günlerde
saatlere yayılmış sohbeti unutmak mümkünse
veda eden sözlerin derinliğinde anlamı boş kalmış bu saatler
senden ayrı yaşanmış yarınım dönüşü olmayan hüzündür elbet.
Çekip gidebilesin gözlerindeki sevgiyi susmuş yarınlarda yaşasanda
gözlerinin ırmaklarında yaşayacağım umudu nasıl gizleyeceksin
kalbinin heyecanı kulaklarımın iliklerinde çığlığa dönüştüğü anı
yaşadığımız anıları ve yılları nasıl gizleyip unutturacaksın.
ekip gitsen soğuk gönlümün şehrine dönüşen yarınlar
şafağın ilk ışıkları gözlerinin içindeki güneşte doğsada
kalbimin zirvesindeki dağlara vurmuş aydınlık günleri sensizmi yaşayacağım
sen git ben burada seni ömrümün son nefesine kadar beklerim seniz.
Çekip gitsen Toprak kokan yarınlar senin bakışlarında kokan bir gül misali kırlangıçlar pencerende yaralı gönlümün son haline ağlar
sakın çekip gitme dediğimde bitmez acılar elbet toprak kokan yarınlar
bakışların gül misali gönlümde yeşermiş yarın gibi sevmişti ikimizi..!
Kayıt Tarihi : 12.5.2015 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
varmıdır bilmem
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!