Gündüzü diğer insanlara bırakmıştık seninle,
Bütün sözlerimiz hep gece yankılandı sessiz ve karanlık odaların duvarında.
Kapanan her telefonun sonunda
gecenin karanlıgı çökerken terk edilmiş istasyonun o soğuk tren vagonlarında buluyordum kendimi.
Boş gözlerle camdan dışarıya bakarken gözümün önünden bir film şeridi gibi kayıp giçiyordu geçtiğim yerler,şehirler...
Bütün duygu karmaşasının sonunda güneşe bir kez daha dokunacak olmanın dayanılmaz mutlulugunu yaşıyordum.
Ve ayrılık durağına varmıştı tren...
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta