Dönüşü olmayan gidişler Şiiri - Barış Te ...

Gündüzü diğer insanlara bırakmıştık seninle,
Bütün sözlerimiz hep gece yankılandı sessiz ve karanlık odaların duvarında.
Kapanan her telefonun sonunda
gecenin karanlıgı çökerken terk edilmiş istasyonun o soğuk tren vagonlarında buluyordum kendimi.
Boş gözlerle camdan dışarıya bakarken gözümün önünden bir film şeridi gibi kayıp giçiyordu geçtiğim yerler,şehirler...
Bütün duygu karmaşasının sonunda güneşe bir kez daha dokunacak olmanın dayanılmaz mutlulugunu yaşıyordum.
Ve ayrılık durağına varmıştı tren...
Trenin paslı ve ve dar merdivenlerinden inerken o soğuk havada üşüyen gözlerini gördüm.
Nasıl da öyle donuk bakıyordu...
Sonra gökkuşağın ardından yağan yağmurun altında ayrılık sözcükleri döküldü dudaklarımızdan.
Gitmem gerek diyordun...
Biliyordun gidenlerin ardından yol almadıgımı...
Biliyordun arkandan sana seslenmeyeceğimi
Son bir kez daha geriye dönüp "Gitme" demeyeceğimi de biliyordun.
Bütün bunlara ragmen bir bilinmezliğe doğru adım atmak istiyordun.
Oysa ki bütün gelişlerimde sebepsiz gitme arzularun olmuştu.
dönüşü olmayan bir uçuruma her yürüdüğünde kaç kez elini tuttum çektim seni.
Hayata isyan çıkaran bencil duygularını yüreğinden söküp attım o uçurumdan aşağı.
.....

Ve sen gittin...
Ben de gittim...
Sonra sen geldin...
Ama bu sefer ben gittim...

(12-03-2011)