Bunca düzen ve dirlik bu dünyada yok oldu
Beden ter sevmiyor insan yılgın emekten
İdrak ele verilmiş akıl oyuncak oldu
Zevk alıyor insanlık hayvanı dinlemekten
Kölelik yakışmazdı şerefli adımıza
Almadık, köle olduk tarihi yâdımıza
Zil takarak oynadık kendi feryadımıza
Hayat bulduk zilletle yanarak inlemekten
En muazzez duygular namertliğe kurbandır
İçimizde yeşeren öfke, kin ve bühtandır
Hasma boyun eğmemiz sanki bize ihsandır
Vazgeçtik biz bizi dinleyip anlamaktan
O sıcak dostlukları inkârla eyledik buz
Başımızda hükmeder ruhu çelimsiz uyuz
Sormadık kendimize “Gerçekten biz bu muyuz? ”
Gurur duyduk değişip kendimiz olmamaktan
Değiştiğin yere bak dönüştüğün hale bak
Öne aldığın örnek namusu bitkin alçak
Bir gün kendine gelip haline bakıp ancak
Pişmanlık duymalısın korkudan yılmamaktan
Ruhun uyuzlaşınca namert eller kaşıyor
Düşman olan kahpeler zehir ilaç taşıyor
Koskoca devi fare yıkmaya uğraşıyor
Utan kendi gücünü kaybedip bulmamaktan
Kayıt Tarihi : 14.6.2010 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum .
saygılarımla...
yüreğine bileğine sağlık.
Selam ve muhabbetle...
kutlarım+10+ant
Öne aldığın örnek namusu bitkin alçak
Bir gün kendine gelip haline bakıp ancak
Pişmanlık duymalısın korkudan yılmamaktan
mesajı büyük, anlamlı bir şiir, yüreğinize sağlık, tam puanımla antolojimde, saygı ve selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (20)