Adular nifakı soktu araya,
Muhabbeti kargaşaya dönüştü.
Ne gelen var nede sorup arayan,
Baharı güz,yazı kışa dönüştü.
Yaralı sineye merhem olmuyor,
Kaçan fırsat dönüp geri gelmiyor,
Hele zalim el kadrini bilmiyor,
Sızlamaz yüreği taşa dönüştü.
Evlerinin önü asma söğütlük,
Baktım pencereye peredesi örtük,
Eski güç kalmamış uçamaz artık,
Kanadı kırılmış kuşa dönüştü.
Umudunu geleceğe sunmuştu,
Bu dünyadan kam alırım sanmıştı,
Her gün yeni umutlara dalmıştı,
Yazık emelleri düşe dönüştü.
Has bahçe içinde kalmadı sohbet,
Meşakkat bitmeden olmaz muhabbet,
Bahattin dürüstçe gösterdi gayret,
Bütün çabaları boşa dönüştü.
Kayıt Tarihi : 30.8.2009 19:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahattin Hamşioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/30/donustu-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!