Dönüşsüz Gidiş Şiiri - Bayram Ali Bayram

Gölgeler suya iner,
Güneşin batışıyla.
Diner gözyaşları,
Vuslatı bekleyenlerin.
Anılmaz artık geçmişte kalan günler….

Uykuya dalar Güneş,
Düşlerin ötesinde…
Yeniden başlar yolculuk
Yorgun adımlarla;
Üşüyen ay ışığında.
Artık kılavuz değildir Demirkazık yıldızı,
Donan sabahlara doğru akan
Dönüşsüz gidişte….

Birbirini izlerken
Kayan yıldızlar gökte.
Yaşanılan ömrün,
Son kez buz tutmuş gözyaşlarıdır
Birer avuç….

Sabahlar beklenirken
Kar yağar mevsimsiz,
Güz yaşanmadan….
Düşler biter duygular donar,
Sabahyıldızı doğmaz bir türlü;
Oysa Kervankıran’dır bitiren
Ulaşılmaz sabahlara doğru giden yolculuğu….