Dönüşsüz Durak Şiiri - Mehmed Sarı

Dönüşsüz bir duraktı
rastlantının buluşturduğu
ve el ele tutuşturduğu yer bizi,
Silinip gitmişti günün boyutları
ve bir belirsizlik kavramıydı
birlikte bulunmamız aynı yerde,
Güzel de sayılabilirdi geride bıraktıklarımız
sıçrata da bilirdi saatler günlerimizi
çok daha geniş ve aydınlık düzlemlere...

Ama yolcu beklerdi yol
geleceğe yürünecek anlar için,
Gönül takılma eğiliminde olsa da
Esintisi olmayan gül mevsimlerine,
Beklemezdi nehir
ve akmazdı sular gerisingeri
dar döngülerin külrengi gösterişsizliğinde,
Gitmezdi düş
gitmezdi zaman
gitmezdi adımlar kara günlere bir daha,
Yürekte yangın
gönülde yara
ve yaşamın zorlukları
vursa da pusulayı çıkmaz yollara
dönmezdi beynin rotası geçmiş günlere...

Ben bir dinmeyen fırtınanın deli dalgasıydım
durgun suların efsunlu perisi
Vuruşmam gerekti
engin denizlerin kükreyen sesinde,
Ne yol aynıydı
ol gelecek serüveninde
ne yolcu aynı
akar ışık, kalırdı karanlıklar geride,
Bilerek ve istemeyerek de olsa
unutmak zorundaydım seni
yalıtılmış yaşamların altın kafesinde...

17/7/2011
Melbourne