Dönüşsüz . Şiiri - Kadir Mustafa Türken

artık amaçsız yürümeleri seviyorum
yağmurun ıslatmasını
geçmişi silercesine...
sessizliği seviyorum
sadece seyretmeyi seviyorum olanları olacakları
zamanın hızla sonsuzluğa gidişini
insanların koşuşturmalarını , kurdukları hayallerinin peşinden
ölmeyecekmiş gibi yaşamalarını seviyorum
bir çocuğun tay tay duruşunu
yaşayabileceği önündeki koskocaman hayatı kıskanıyorum
baharı bekleyen kışı geçirmiş ağaçları
tomurcuklanacak çiçekleri bekleyen kelebekleri seviyorum
güzel oluyor amaçsız yürümeler
hesapsız , geçmişe aldırmadan
yol uzun ve bitmeyecekmiş gibi geliyor
ve tekrar dönmek istemiyorum
yaşananlar ,yaşandıkları yerde kalsınlar
ben yeni yaşanacaklara yürüyorum
hiç ölmiyecekmiş gibi....

теперь я люблю бесцельно ходить
замачивание под дождем
стереть прошлое...
я люблю тишину
Я просто люблю смотреть, что происходит
время идет быстро к вечности
люди бегают, преследуя свои мечты.
Мне нравится, что они живут так, будто не собираются умирать.
поза жеребенка
Я завидую огромной жизни впереди, которую ты можешь прожить
перезимовавшие деревья ждут весны
я люблю бабочек, ждущих распускания цветов
приятно бесцельно ходить
без счета, независимо от прошлого
Дорога кажется длинной и никогда не заканчивается
и я не хочу возвращаться снова
Пусть то, что случилось, останется там, где это произошло.
Я иду к новым вещам
как будто он никогда не умрет....