Dönüşmek Şiiri - Gül Irmak Ercan

Umduğun göz parıltısı,
Yanıltabilir seni.
Kitabına yaşların birikir,teker teker.
Bakarsın ki mahvolmuş saf tutkuların.
Kafana silah doğrultsam,
Sonra aklına bazı sahneler gelir.
Hayır dersin,dönüşemem o kişiye.
Özlüyorum diye fısıldar miden,
Karnın,tüm vücüdün,
Kasılıyor, damarların.
O şey ne ise bağrıyor ismini.
İtilmişsin kuyunun en dibine,
Çamura buladın derilerinin içini bile.
Beklersin,bakarsın çevrene.
Bir kişi bile yok.
Çıkaramazsın da lanetini,kükrerken.
Diğerlerine haksızlık olacak.
En başta kendine.
Boşa diyeceksin her şey,
Tüm bakışmalar öyleymiş.
Çok şey harcanmış.
Avut kendini tekrarıyla.
Böyle ve böyle...