Dönüşler Şiiri - İsmet Aci

Canımın sıkıldığında, aklıma gelen kapıları çaldığımda,
İndi perdeler önüme,
Kayboldu gözümde bir bir çizdiğim resimler,
Soldu yüzler,
Bana kaldı umarsız dönüşler.
Başımı öne eğdirdi,
Kapanması umut kapılarının,
İsyanı başladı kurduğum hayallerimin,
Yittim içlerinde,
Koşup arkamdan beni bulman anlamsızlaştı.
Şimdi duymak istediğim kelimeler silindi,
Her dilde ki sözlüklerden.
Yasaklanmış duygularım,
Kopmak istemiyor yüreğimdeki köşesinden.
Çekip gitmelere,
Eli boş dönmelere,
Arzuları yaşamamalara,
Yazılan şarkıların, son değil, anlattıkları.
İşte bu yüzden doğan güneşe,
Bağlanır tüm ümitlerim.

İsmet /İstanbul