Dönüşen Öykümsü Şiiri - Hakan Liman

Yıldızların ışığı
gözlerinden yansıdığında yorgun yüzüme,
Sular ısındığında,
Bittiğinde hüzün ve gözyaşı mevsimi,
Tam alışmışken ellerim
ellerinin terine
Ve hayat o en güzel renklerini sunmaya başlamışken
Ben çekip gideceğim buralardan..
Mecburen..
Ayaklarımı sürüye sürüye..
O eski şarkıdaki gibi
Ege’de bırakarak kalbimi..
Umudumun süngüsü düşmüş,
Çocuksu ruhum hayata yenilmiş
ve içimdeki gezginin pusulası kırılmış gibi gelecek..

..

Ama sen yol göstereceksin bana..
Islak gözlerle geçireceğim baharı,
Senden yoksun,
uykusuz ve yorgun
Devam edeceğim hayata kaldığım yerden..
Yönünü şaşırmış martılar gibi
bilinçsizce uçacağım..
Yokluğun acıtsa da göğsümü,
ellerim yanaklarını arasa da zaman zaman,
O hiç söylenemeyen son söz
beynimi kemirse de
Sana “buralardan gitme”
demeyeceğim..

04.04.04