Dönüşe Geçmek Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

Onarılmaz acılarla yaşıyoruz
Kimin gözlerine baksam
Acılarını unutmamış gördüm
İçimde gün boyu büyüdü anılar
Göl kenarına atıyorum kendimi
Biliyorum hiçbir derinlik korkutmaz beni
Veya su taşımaz beni eskisi gibi
Yalnızken daha zayıfım ,kararsızım
gölün yüzeyine düşen yakamozlar
hıçkıra hıçkıra
gizli hüzünlerim
Islaklık ve yosun kokusu
akşamın geceye açılan saatlerinde
Bir yalnızlık , bir terkedilmek korkusu
Her şey karıştı birbirine
Unutamadığım gözlerden kovuldum
Bunca yıl taşınır mıydı acılar
Bir can simidiydi dolunay ruhuma aktı
Gözden kaybolmadı
Uzaklaşıyorum gölden
Köye dönünceye kadar ay baktı
Büyümüştüm yıldızlarla
Göğün derinlikleriyle
Nasıl bir geceydi
Karanlığın öte yüzüne sığınırken
Gurbetin her yerinden kovulmuşken
Yanı başımda çoğalmıştı suçluluk
Uzun yanlışlarla geçmiş geçmiş
Yeni bir insan yaptı hayat , beni ezmiş
Gece çoğaldıkça çoğaldı
Daha dün
Nasıl dönmüştüm aniden
Gözden kaybettirdim kendimi
Kaçtım kurtardım beni şehirlerden ..

Mustafa KAYA
18.03.2022/İstanbul