Karlar yağarken sokaklara,
Camlardan dışarıyı seyrettiğimiz evlerimize dönüyoruz..
Yağmurları altında sırılsıklam ıslandığımız,
Evleri bize aşina olan şehirlerimize dönüyoruz..
Hafta sonları geç vakitte uyanıp,
Tatlı bir huzurla ekmek almaya gittiğimiz fırınlar,
Tanıdık insanları mahallemizin,
Bilinen havası o sahilin,
Hırçın seslerini duyduğumuz o deniz,kuşlar
Top peşinde koşturan çocuklar…
Bütün bu tiyatroda biçilen rolü oynamaya çalışan bizler,
Eylülde yeniden evlerimize dönüyoruz…
Geride kalana değil,
Kavuşacağımıza heyecanımız
Kaçana değil,yakalayacağımıza özlemimiz
Gidişlerde değil,dönüşlerde ümitlerimiz..
Yorulduğumuz doğru,
Bu yamaç bizi aştı çoğu kez.
Kaçabildiğimiz kadar kaçtık,
Kaçamadığımız kadar öldük..
Yalan değil,
Korktuğumuz korkuttuğumuzdan fazladır.
Düşündüğümüz kadar düşündürebilseydik insanları,
Sevindiğimiz kadar sevindirebilseydik
Denemedik bile..
Yazdan kalma sonbahar yolcuları olarak
Evlerimize dönüyoruz…
Kayıt Tarihi : 30.7.2007 01:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!