Dönüş yok Şiiri - Cengizhan Bozkurt 2

Bilinmez bir akşamın ufkundayım
Etrafımda amansız bir sessizlik hakim
Dostlar yok kimse yok neredeyim kiminleyim
bilinmez bir akşamın son demindeyim

Her bir tarafım kuşatılmış gizlice bakan gözlerle
Bakıyorum Bende yürüyen hayaletlere
Dönmek istiyorum eskilere kaybettiklerime
Ne mahzun ki dönüşü yokmuş kaybettiklerine

Haykırıyorum şimdi dünyaya kainata dönmeliyim
Küfür ediyor Taş kesiliyor dillerim
rengi lâl akıyor gözlerimden gözyaşlarım
tükeniyorum sanki girdabında boğuluyorum