Dönüş Olmadı Şiiri - Bahattin Tonbul

Hangi yaratılan, ölmedi burda
Hangi karanlıklar, ışık almadı
Umutla beklerken, oynadın kırda
Gittiğin son yerden, dönüş olmadı

Görünürdü ışık, geçtiğin yolda
Sabretmeyi bilse, doğduğu yılda
Zayi olmuş beden, sardığı kolda
Gittiğin son yerden dönüş olmadı

Sızlamayı bırak, boşa dil dökme
Ağlayan gönlüne, acıyı ekme
Toprağın üstüne, sevdayı dikme
Gittiğin o yerden, dönüş olmadı

Seni seviyorum, diyen dillere
Özleyip de saran, pamuk ellere
Kırdığı yaprağı, uçan yellere
Taşıyan yüreğin, sonu olmadı

Doğuşun sırları, gizli bedende
Ne sen çöze bilin, nede bedende
Arkası yarına sığmaz gidende
Gittiğin o yerde, dönüş olmadı

Gözlerin de perde, arkası yırtık
Ne son kalır yerde, gönülde sırdık
Bir ben değil serde, göğsünü yardık
Gittiğin o elde dönüş olmadı
Bahattin Tonbul
21.11.2012