Dön dön dön
Etrafında dön,
Dünya ile, güneş ile, ay ile dön,
Tanelerinde dönsün seninle.
Cevher sende; tenezzülde
Dön dön dön
Yerler ve gökler hep seninle
Tanelerinde dönsün seninle.
Coşkun akış,
Çırpınan atış.
Dön dön dön
Tanelerinde dönsün seninle.
Sen döndükçe;
Karıştı âleme tanelerin.
Dön dön dön
Tanelerinde dönsün seninle.
Döner döner başım döner
Senle döndükçe.
Dön dön dön
Tanelerimizde dönsün bizimle.
05.04.2012
Kadriye DanacıKayıt Tarihi : 29.9.2012 18:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirinizin günün şiiri seçilmesi dolayısıyla kutlar başarılarınızın devamını diler daha nice başarılı çalışmalar dilerim. Saygılarımla. Ant++
Şiir; derinliği olan, şairinin vereceği ipuçları ile kendi mânâ âlemine girilmesine izin veren, kelimeden kapıların gıcırtısızca açılışına icazet eden bir anlatımla anlaşılabilir.
Kimin, ne zaman, ne düşündüğünü anlamak ve bilmek bazen zor olabilir. Bu gibi durumlarda baştan sona tek mevzu ve belli imgeler etrafında dönüp durmak, okuyucunun anlamasını zorlaştırabilir. Yanlış anlamayı veya algıyı ortadan kaldırmanın birkaç yolu vardır.
Birincisi ve en doğrusu, şiirin ne zaman ve hangi anlayışla yazıldığını belirten kısacık bir hikâyesinin şiirin altına küçük bir not düşülerek belirtilmesi.
İkincisi ise şairi hakkında mümkün olduğunca geniş bilgi sahibi olmak.
Bu şiirde not yok.
2.sine de ayıracak vakit yok. Belki yeterli bilgi de yoktur.
*
Biz sadece kısaca hem gerçek, hem mecazi yönden değerlendirmeye çalışalım.
Kâinat bir sistem üzerine kurulmuş. Görünen ve bilinen her şey, boşlukta sistematik olarak bir yerler kaplamakta ve varlığını sürdürmekte.
Pek çoğu birbirinin yörüngesi, uydusu, peyki olmuş. Yani birleri veya birkaçı bir büyüğün, çekim gücü daha fazla olanın yörüngesi olarak etrafında dönmekte.
“Cisimler, birbirlerini çekerler.”
Bir başka ilmi görüşe göre de “aynı kutuplu cisimler birbirlerini iterler” Cisimlerin birbirinden uzaklaşması ve kâinatın genişlemesi gibi. Yani boşluk sürekli bir genişleme eğiliminde…
Âlemdeki her şey hareket halinde.
Hepsi bir dönüş içerisinde.
Bir merkezden ve belli bir güç tarafından idare edilircesine…
Bu sıklet bu kadarına vakıf olabiliyor. Daha fazla yükü kaldırmıyor.
Ancak:
İlla her kelimede, her kıta veya şiirde çok derin anlamalar aramak da gerekmiyor. Belki de söylenen, hepimizin bilebileceği günlük olayların yansımasından ibaret de olabilir.
Giden bir eşe, bir ayrılık sonrası birbirine ay ve gün olanların birer parçası olan çocuklarla birlikte yeniden bütünleşme, bir araya gelme arzusu için bir mesaj, bir davet seslenişi neden olmasın?
Sanırım, şiirde asıl anlatılmak istenen bu.
*
Gelelim mecazi yönüne.
Mademki alemde her şey bir dönüş ve hatta sistematik olarak birbirlerini uydusu, birbirlerinin tamamlayıcısı, birbirlerinin varlık sebebi, o halde insan da bir şeylerin uydusu, varlık sebebi, güç alıp güç verdiği en mükemmel varlık.
Birbirine her daim muhtaç, mecbur.
Sevmesi için, yaşaması için, varlığını devam ettirebilmesi için, huzuru, rahatı bulabilmesi için, aşkı, sevdayı yaşayabilmesi ve yaşatabilmesi için biri diğerine muhtaç ve mecbur.
Yaratılışın sırrı da burada zaten.
Dönmeli…
Birbirine güç katmak ve birbirinden güç almak için dönmeli.
Birbiri için var olmalı, var etmeli.
Yaratıcının mekânı ile sevmeli, sevilmeli.
Ay gibi, dünya gibi güneş etrafında dönmeli.
Samanyolu gibi her bir parça bütünleşerek hem yol almalı, hem de belli bir yörüngede ve istikamette dönmeli.
Kendinden olanlar ve olacaklarla dönmeli…
Mevsimler gibi tükendikçe, öldükçe yeniden doğmak ve yeniden yaşamak için dönmeli…
Her şey gibi aslına erişmek, ulaşmak için dönmeli…
Mevlevî semazenleri gibi dönmeli.
Canlar gibi halka halka “semah” dönmeli.
Doğup batan gün gibi dünya ile dönmeli…
*
Dize sonlarındaki bütün “Tanelerinde” kelimesindeki “de” ve “tenezzülde” kelimesindeki “de”ler ayrı yazılmalı.
Güne düşen şiir vesilesiyle şarieyi kutluyorum.
Sevgi ve saygıyla…
Altay Tigin
21 Nisan 2015-
“Güne Düşen Şiir” Grubu
TÜM YORUMLAR (7)