Yorgun kaldırımların insan selinde
Yaşam denen yolculuk sanki bir sürgün
İçime kor düştü savruldum yelinde
Gözlerime geri döndüğün o gün…
Mevsim yine ilkbahar
Aylardan nisan başımın belası
Korkarım bu fırtına yeniden başlar
Yeniden kanar yürek yarası
Kalmamıştı senden hiçbir iz
Meçhul sokaklarda meçhul evdin
Duymamıştım sana dair hiçbir söz
Bilmiyordum, sormadım, neredeydin
Yıllar seni alıp gitmişti
Adını bilmediğim bir ülkeye
Hani bu sevgi çoktan bitmişti
Şimdi geriye döndün ne diye.
Bolat Ünsal / Güneşe Kar Düştü 2008
Kayıt Tarihi : 4.12.2020 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!