Sabırla eğrilmiş boz renkli taşların
Arasından geçtim koşarak dün,
Önümde koca bir boşluk vardı
Arkamda ise yıkılmaz sandığım dağ.
Önlenemez yükselişin eşiğinde
Aradığım bir şey vardı huzursuz,
Sanki çok güzel, sanki duru sakin
Sanki dipsizdi yüzeyde görünen.
Geçtim acıtan mor dikenlerden
Geçtim ateşli kızgın kor çöllerden,
Geçtim hayatın durgun kıyısından
Issızlığın sesi boza pişirdi ensemde.
Sıkıntının kahveye dönüşen renginde
Soluklanmak üzere durdum bir an,
Gökyüzünün derin yalnızlığını seyrettim
Parlak güzel çiçekler hissettim içimde.
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elemin en koyusunu içimde hissederek dönüyorum buralara… Yaralarım, yüreğimin en derinlerine üşüşmüş… Kemirir kızgınlığından kızıl kanımı…. Gecelerin kasvetinde yanık ezgiler dinliyorum artık… Gözlerimin feri tükendi, göremiyorum artık yapılan kötülükleri, zulümleri… Tekrar güzel günleri görür müyüz artık bilmiyorum… Çocukların güzel sesleri kulaklarımızda çınlar mı yeniden bilmiyorum… Umut yeşerir mi tekrar içimizde… Bilmiyorum işte… Yine de bekliyorum… Yine de…
Güzel bir şiir
Yüreğine emeğine sağlık Ibrahim bey
Saygilarimla
Geçtim ateşli kızgın kor çöllerden,
Geçtim hayatın durgun kıyısından
Issızlığın sesi boza pişirdi ensemde.
İnşallah iyi günler görürüz ne olursa olsun daima ümit var olmalı
yaşamak için her zaman inancla mücadele etmeliyiz
yoksa yaşamın bir anlamı kalmaz
tebrik ederim selam ve saygılar sunuyorum
TÜM YORUMLAR (30)