Dönüş Şiiri - Rasim Yılmaz

Bir ömrü zehirleyen
tüm acılar perdeli
günahlar su gibi
gözler gölgeli
ve saçlar
rüzgara iliştirdim her telini

Beden yorgun dilde sukut
gerçek için döndüm eşiğine
İki ayrı maske, iki ayrı yaşam
ruhumun içinde bir hezeyan
okundu kulağıma Bilal’den Ezan
belkide her şey ölünce başlar

Korktum sevmekten
yürüseydi gözlerimde yüze sürülen dualar
göğe yükselen gül olurdu
azalmadan çoğalan yaralar

Günah günah günah
Durmadan döndü koskoca küre
bitmedi çile
yüzümde ki hüzün
içimde ki çöle
acılardan duvarlar
ördü
ördü
ördü

Ve zaman
uzadı
uzadı
uzadı
söylesene hangi tende temizlendi ahlar...

01.12.2014