Kol kanat bırakmamıştı
Bağrımdaki ateş.
Şişe çağrışımına programlanmıştı
Kafamdaki aş.
Meyhane köşelerindeyken
Keşlerle eş,
Yaşam güreşi kararı çıkmıştı,
Sonuç…. tuş.
Son çırpınışa yetişen
Felek değildi.
Gönlüme su serpen,
Melek miydi neydi.
Dönüş zor olmayacaktı, bir tek,
gölgesi yeterli idi.
Şimdi feleğe soracağım tek tek,
Benle zoru ne idi.
14.05.2009
Erdinç ÖncüKayıt Tarihi : 27.7.2011 19:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdinç Öncü](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/27/donus-140.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!