**Dönüş Şiiri - Nurten Altınok

soğanı bir yumrukta tuş ederdik
bağdaş kurduğumuz yer sofrasında
yanında bir tencere kurufasulye
bir desti de soğuk yayıkayranı
ayni tasta başlardı kaşık savaşı

burası ninemin karpuz tarlası
.....köyün çayı geçerdi yanıbaşından
..........yılanlar tıslardı
...............biz korkardık
....................çocuktuk

karpuza bıçak değmezdi tadı kaçmasın diye
tutup kulağından en büyüğünü vururduk yere
çatlayınca ortasından ikiye
göbeğinden başlanırdı elle yenmeye
kabukları atılırdı ineklere

burası ninemin karpuz tarlası
.....köyün yolu geçerdi yanı başından
..........köpekler havlardı
...............biz korkardık
....................çocuktuk

üzümlere ben düşerdi
biz güneşten önce bağa
-elimizde şırakokulu sepet
her kütüğün bir adı vardı
kimi çavuş'tu kimi hafızali
her üzümün bir başka koruk tadı
-bir başka gökkuşağı rengi

burası ninemin yukarı mahalledeki bağı
.....köyün mezarlığı vardı yanı başında
..........oynayamazdık yakınında
...............biz korkardık
....................çocuktuk

dam dolusu inek, öküz, dana
ağıl dolusu koyun, kuzu
maşrapayla içirirdi ninem taze sağılmış sıcacık sütü
yayık sesleriyle başlardı gün, uyanırdık
gaz lambalarıyla devam ederdi gece
imece usulü soyulurdu mısır koçanları
ayrılırdı taneleri gündöndülerin başlarından dövülerek
gölle kokusu karışırdı yaz sıcağı terine kadınların maniler eşliğinde

burası ninemin evi
.....kocaman bir dut ağacı vardı avluda
..........çıkamazdık dallarına
...............biz korkardık
....................çocuktuk

büyüdük, okullu olduk / okuduk
büyüdük koca adamlar olduk sonunda
kimimiz mühendis / kimimiz doktor olduk
sığamadık çocuk dünyamıza daraldık
koptuk köyümüzden şehirli olduk
memleketimizden olduk / ekmek kavgasına
tezek kokularını mazota boyadık
asfaltlar döşedik köyyolu çiçekyüreğimize ağaçsız
topuklu ayakkabılarımızda unuttuk
-yalınayak toprağa sıcacık basmasını

unuttuk güneşin doğuşunu unuttuk batışını
unuttuk bir baş soğanı toprağa dikmesini
unuttuk bir folluktan taze yumurta alıp içmesini
unuttuk bir meyveyi dalından koparmasını
unuttuk ekmeklik hamurun mayalanmasını

-değer miydi?
-diye, düşünüyorum şimdi

sözlerimiz vardı verilmiş yarınlara, dönecektik / tutamadık
çıkamadık yaşam kanunlarının dışına / kopamadık
biz korkardık
yılandan, köpekten, yalandan
.....çocuktuk
..................büyüdük
...............................korkak kaldık

gidiyorum!

çocukluğum;
.................asılı kaldı, ağustosböceği şarkılı incirin gevrek dallarında
......................gel, diyor

çocukellerim;
....................tutuklu kaldı, komşunun nar ağacında gecehırsızı
.........................gel, diyor

renklerim;
...........hıdrellez salıncağında uçuşan, çiçekli basmadan kloş entarimde
.........................gel, diyor

bacaklarım;
............ısırganotu dağlamalı, papatya kokulu
.........................gel, diyor

ninemin yattığı;
..........köy girişindeki yeşilyalnızlık, köhne sessizçığlık
........................gel, diyor

-karpuz tarlası hala yerinde midir?

.....gidiyorum!

..............yanımda iki kavak ağacı! ..