aşkın merhalesinde mehtaba seslenirken
yılların acı türküleri tırmalıyordu bedenimi
maviliğin ufkunda tükenirken soluğum
adını unutamıyordum bahçenin köşesinde
usul usul mırıldanan dudaklarında ben
yürüyordum sessizce kırılan gönlüne
dünya uslanmış bir bebekti kucağında
bense dünyaya gözlerini açan tomurcuk
başım dönüyordu ebedi aşkın seslenişine…
Kayıt Tarihi : 12.10.2012 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!